Çocukluğumda, her gün izlediğim bir çizgi film karakteri vardı: He-Man. Onun gibi güçlü olmayı hayal ederdim, hep. O hayali kafamda büyüttüm ve bu hayal beni hiç bırakmadı. He-Man’in gücünden etkilenerek, köydeki ağır malzemeleri kaldırmaya başladım. Hatta sulama kanallarında yüzmeye çalışarak, suya karşı cesaretimi geliştirdim. Bir yandan da hep bir şeyleri başarmak için can atıyordum. Bu tutku beni spora yönlendirdi.

10 yaşına kadar köyde büyüdüm. O zamanlar hep enerjik, hiperaktif bir çocuktum. Boğulma tehlikesine rağmen her gün sulama kanallarında yüzmeye çalışıyordum. Bu şekilde, 10 yaşımda yüzmeyi öğrendim. Konya’ya geldiğimde 13 yaşında spora başladım. İlk olarak karate ve atletizmle tanıştım. Ama 15 yaşımda, çalıştığım spor salonunda ağırlıkları kaldırmaya başladım ve bir büyüğüm bana vücut geliştirme sporunu önerdi. O an, vücut geliştirme diye bir şeyin varlığından bile haberim yoktu. O günden sonra, 1993’te vücut geliştirme salonunda çalışmaya başladım. İki yıl sonra Türkiye Şampiyonası’na katıldım ve hayatımın dönüm noktalarından birini yaşadım.

Ne yazık ki, askerlik ve hayatın zorlukları sebebiyle bir süre spordan uzak kaldım. Ama asla pes etmedim. 2008 yılında tekrar müsabakalara katılma kararı aldım ve katıldığım ilk Türkiye şampiyonasında 1. oldum. Ardından milli takım için Avrupa şampiyonası seçmelerine katıldım ve 2. oldum. 2012’ye kadar yarışmalara uzak kaldım ama 2012’de 90 kilogram sıkletinde Türkiye 3.’sü oldum. Hedeflerim giderek büyüyordu. 2013’te kendi spor salonumu açtım ve 2016’da Venedik’te Dünya Şampiyonası’na katıldım. Burada 4. oldum, ama yılmadım. Aynı yıl, dünya ve kainat şampiyonasında birinci oldum ve çok büyük bir başarıya imza attım.

Milli takıma katıldım ve ülkemizi yurtdışında temsil ettim, finale kadar yükseldim. Bu süreç, bana her zaman çocukken He-Man’i izlerken kurduğum hayalleri hatırlattı. O güçlü olma isteği, her adımımı şekillendirdi ve sonunda ben de dünya şampiyonu oldum. Hayalini kurduğun şeyleri başarırsan, her şey mümkün.